Oso estropada fisikoa izan zen joan den igandekoa, eta txikituta amaitu genuen denok, dena emanda”. Joseba Aristi zumaiarra (1991) ari da hizketan, Ondarroa arraun klubeko arraunlaria. Hitz horietatik 30 ordu eskas igaro dira Donostiako Kontxako Banderaren lehen igandeko lehia amaitu zenetik, eta, denborak denbora —zortzigarren amaitu zuen Ondarroak, Getaria zazpigarren sailkatuarengandik ia hamabi segundora—, “gozamen sentsazioarekin” dago oraindik Aristi. “Emozio handiko egunak izaten ari dira”.
Hamazazpi urte daramatza arraunean zumaiarrak, aurten arte guztiak Telmo Deun etxeko traineruan, eta Ondarroara iritsi berritan ezagutu ahal izan du barru-barrutik Kontxako Banderaren handitasuna. “Gainerako estropadekin alderatuta, ez dauka zerikusirik Kontxak. Izugarria da. Umetako ametsa bete dut”, esan du, irribarrea ahoan. Abuztuaren 31n, sailkapen egunean, Aristik ez zuen lortu dena ondo barneratzerik. “Herri osoa zain zegoen arranpan, kantuan… baina oso azkar pasatu zen dena”. Joan den igandean, ordea, bai, joan den igandean une bakoitza merezi bezala bizi izan zuen, eta horixe bera egiteko asmoa dauka etzi.
Aintzane Urbieta (Zumaia, 1991) dauka ondoan, Zumaiako arraunlaria. Itsasoa haserre samar zela, abuztuaren 30ean pozez zoratzen amaitu zuten zumaiarrek Kontxako sailkapen estropada, laugarren denborarik onena eginda. “Eta ondo aritu ginen joan den igandean ere”. Zazpigarren amaitu zuen Telmo Deun-ek, Kaiku hamar segundo atzetik utzita, eta Hondarribia eta Hibaika bost eta zazpi segundo aurretik zituela, hurrenez hurren. Urbietak zehaztu du eurak sailkapen estropadan zeudela urduri. “Garrantzitsua zelako Kontxan sartzea, Euskotren ligara igotzeko kanporaketa ere badaukagulako gero. Kontxatik kanpo geldituz gero, denbora gehiegi izango zen aste eta erdi bat geldirik egotea”.
Jarraitu erreportajea irakurtzen Gipuzkoako Hitzaren webgunean.