Gauez aldatzen da aldez / eguzkiaren sarea; / udaberrian soinekoz / aldatzen da landarea. / Piztiak ilajez eta / aitona zaharrak bisai(a)z, / dena aldatzen da, beraz, / ez harritu aldatzen banaiz. / Ordea, ez da aldatzen / ezergatik nire grina; / nire herriaren memoria, / nire jendearen mina. / Bart aldatu zenak bihar / aldatzen segi dezala, / paraje urrunotan ni / aldatu naizen bezala. / Dena aldatzen da, / dena aldatzen da... / Dena aldatzen da, / dena aldatzen da... / Ordea, ez da aldatzen / ezergatik nire grina; / nire herriaren memoria, / nire jendearen mina. / Dena aldatzen da, dena...».
Mercedes Sosa abeslariaren Todo Cambia abestiaren letra da. Miren Amurizak euskaratu zuen, eta Berrian argiratu duela 5 urte. Nago inoiz ez dela sasoi txarra hitzok gogora ekartzeko. Geldirik egoteak lohi usaina dakarrela dio lagun batek, herdoildu egiten dela bat mugimendurik ez badu, baina eskerrak ez ditugun hankak lokatzetan tinko, eskerrak aldaketak geure egiten ditugun; dena aldatzen baita, eta, ezinbestean, baita gu geu ere.